Wat te doen als de geur hevig is bij het verwerken van plastic onderdelen
1. Gebruik zuiverdere hars
Fabrikanten van kunststofproducten die veel plastic onderdelen verwerken, letten op polyvinylchloride, styreen, polyethylacetaat en acrylaat en andere kunststoffen, de resterende kleine hoeveelheid monomeer zal een onaangename geur produceren, het gebruik van monomeerresthars kan deze geuren verwijderen.
2. Wijzig het additief
Het tertiaire amine, de katalysator die wordt gebruikt bij de productie van polyurethaanschuim, heeft vaak een zwakke geur en beslaat autoruiten. De oplossing is het vinden van alternatieven voor deze aminen: door gebruik te maken van polyhydroxyverbindingen zijn de resterende hydroxyverbindingen niet alleen componenten van de moleculaire keten van polyurethaan, dus zijn ze katalytisch actief, en sommige polyhydroxyverbindingen kunnen de helft van de tertiaire aminekatalysator vervangen, zodat de de door het verkregen product afgegeven geur is minder overbodig.
3. Voeg adsorbens toe
Als een kleine hoeveelheid zeoliet (een aluminosilicaatadsorbens) wordt gevuld met een polymeer, kan dit een rol spelen bij het verwijderen van de geur van het materiaal. Zeoliet heeft een groot aantal kristallijne schijven, die deze geurige gasmoleculen kunnen opvangen. Moleculaire adsorbentia zijn met succes gebruikt in polyolefine-extrusiepijpen, injectie- en extrusie-blaasvormcontainers, barrièreverpakkingsmaterialen, geëxtrudeerde buitenverpakkingsmaterialen en afdichtingspolymeren.
Brandbare niveau-indeling van kunststofproducten: volgens het brandbare niveau: brandbare kunststoffen: dit type kunststof dooft na een open vlam hevig en is niet eenvoudig te blussen. Zoals nitrocellulosekunststoffen, die in de lijst van risicovolle producten staan. Brandbare kunststoffen: Dergelijke kunststoffen worden gedoofd door open vuur en hebben geen zelfdovende eigenschappen, maar de blussnelheid is hoger. Zoals polyethyleen, polypropyleen etc. Vlamvertragende kunststoffen: Dit soort kunststof kan in een sterke open vlam worden gedoofd en snel na het verlaten van het vuur worden gedoofd.
Zoals fenolkunststoffen, acetaatkunststoffen, polyvinylchloridekunststoffen, enz. Glasovergangstemperatuur: verwijst naar de overgangstemperatuur van amorfe polymeren (inclusief amorfe delen in kristallijne polymeren) van glas naar zeer elastisch of misschien wel het eerste. Het is de hoge temperatuur van de vrije beweging van het macromoleculaire segment van amorfe polymeren, en het is ook de ondergrens van de taaktemperatuur van het product.
Analyse van de smelttemperatuur door op maat gemaakte fabrikanten van kunststofproducten: met betrekking tot kristallijne polymeren verwijst dit naar de temperatuur waarbij de driedimensionale geordende toestand op korte afstand van de macromoleculaire ketenstructuur overgaat naar een ongeordende stroperige stromingstoestand, ook bekend als het smeltpunt . De prijs van ABS-kunststof is de bovengrens van de verwerkingstemperatuur van het vormen van kristallijn polymeer. Actieve temperatuur: verwijst naar de temperatuur waarbij het amorfe polymeer overgaat van een zeer elastische toestand naar een viskeuze vloeitoestand. Het is de bovengrens van de verwerkingstemperatuur van amorfe kunststoffen. Inactieve temperatuur: Een lage temperatuur waarbij er onder bepaalde druk geen activiteit optreedt. Het is om een bepaalde hoeveelheid plastic in het bovenste uiteinde van de capillaire reometer-mondmatrijs in het vat te doen, te verwarmen tot een bepaalde temperatuur, constante temperatuur 10 minuten, 50 MPA constante druk uit te oefenen, als het materiaal niet uit de mondvorm stroomt, na het ontlasten van de druk wordt de materiaaltemperatuur met 10 graden verlaagd, en vervolgens wordt na 10 minuten een constante druk van verschillende groottes uitgeoefend, enzovoort totdat de smelt uit de mondmatrijs stroomt en de temperatuur met 10 wordt verlaagd. graden is de inactieve temperatuur van het materiaal. Ontledingstemperatuur: verwijst naar de ontledingstemperatuur van het viskeuze polymeer wanneer de temperatuur verder wordt verlaagd, de afbraak van de moleculaire keten zal worden geïntensiveerd en de temperatuur waarbij de moleculaire keten van het polymeer duidelijk wordt afgebroken, is de ontledingstemperatuur.
Begrijp de functie van het product en maak onderscheid of het giftig kan zijn: dit keer hangt het af van het materiaal waarvan het plastic is gemaakt en of er weekmakers, schommelingen etc. aan worden toegevoegd. Plastic voedselzakken, zuigflessen, emmers, ketels, enz. verkocht op de gewone markt, meestal polyethyleen plastic, voelt glad aan met de hand, het uiterlijk is als een waslaag, gemakkelijk te doven, vlamgeel en druipende was, paraffine geur, dit plastic is niet giftig. Industriële verpakkingen van plastic zakken of containers, meestal gemaakt van polyvinylchloride, buiten om deel te nemen aan loodhoudende zoutfluctuatiemiddelen. Wanneer dit plastic met de hand wordt aangeraakt, is het plakkerig, niet gemakkelijk te doven, het dooft wanneer het van het vuur wordt gescheiden, de vlam is groen en de hoeveelheid is zwaarder, dit plastic is giftig.
